[Punch and Judy II, Birth & Life & Sex & Deth]

Περπατώντας στον μακρύ δρόμο της πόλης, τα κτήρια δίνουν τη θέση τους το ένα στο άλλο. Απ’ τις γωνίες εμφανίζονται γνωστά πρόσωπα σαν σε βίντεο γκέιμ. Είναι πρόσωπα γνωστών ζωντανών και πεθαμένων. Βαδίζουν μηχανικά σαν κουρδισμένοι. Μερικοί με χαιρετάνε με κούνημα του χεριού. Κοιτάζουν αλλά δεν βλέπουν πραγματικά.. Περνάω από μέσα τους διαλύοντας τους.
Πίσω μου ανασυντίθενται και συνεχίζουν το μονότονο περπάτημα .
Απόψε είμαι καλεσμένος σε πάρτυ. Μου τηλεφώνησαν στο κινητό αλλά είχα κακή σύνδεση. Κάτι με ρωτούσαν για το χωριό. Αλλά ξέρουν, δεν ασχολούμαι με το χωριό.
Είναι αργά για ν’ αλλάξω θα πάω όπως είμαι. Με τα ρούχα που φόραγα στο χθεσινό πάρτυ..
Θα κάνω ένα ντους και θα πλύνω τα μαλλιά μου εκεί που θα πάω.
Βρήκα καθαρές πετσέτες .
Μπήκα σε μια καμπίνα πολυτελείας. Βγαίνοντας βρεγμένος και ανάλαφρος είδα μια κοπέλα. Είχε τελειώσει το μπάνιο της στην διπλανή καμπίνα.
Ήταν πολύ όμορφη.
Με κοίταξε.
Φορούσε ένα κοντό καφέ φουστάνι.
Τίναξε μπροστά τα μακριά μαλλιά της. Έπεσαν σαν χείμαρρος στο πρόσωπό της.
Σκύβοντας για να τα τυλίξει με την πετσέτα, με άφησε να δω μέχρι ψηλά τα όμορφα πόδια της .
Μπήκα στην αίθουσα. Ένα κύμα ζέστης με αγκάλιασε. Όλοι χόρευαν μπροστά από λευκά φώτα. Ήταν πολύ μοντέρνα.
Δεν είχα πολύ χρόνο. Μια αγωνία με κατέλαβε. Ακόμα δεν ήρθα κι έπρεπε να φύγω.
Κάτι δεν είχε πάει καλά. Έφταιγα εγώ.