Thursday, July 27, 2006

Σκιες

{Εdward Hopper, Schooner's Bowsprit, 1927}

Επιστροφή.
Κοιτάζω γύρω μου, οι χώροι οικείοι, τα πρόσωπα αγαπημένα -γελαστά, το περιβάλλον γνώριμο. Οι ήχοι, τα αρώματα, οι αισθήσεις - κομμάτι από μένα. Τα ξέρω, μου λείπουν ... Τώρα τα νοιώθω ξένα. Κάνουν φασαρία. Θόρυβος από αισθήσεις, εικόνες και ήχους. Πάντα τον περιμένω, πάντα καταφέρνει τελικά και με εκπλήσει. Είναι έντονος, σαν μουσική σε λάθος ώρα – με ζαλίζει.

Κοιτάζω τον μικρό, είναι 5 τώρα. Το βλέμμα του λέει ότι αισθάνεται τον πανικό μου. 6η αίσθηση;;; Είναι ο μόνος που δεν θα έπρεπε να με ξέρει. Με πλησιάζει δειλά -θα γίνει η σκιά μου τις επόμενες μέρες. Οι σκιές με ενοχλούν. Όλες, εκτός από αυτήν εδώ την μικρή. Αυτή ξέρει όλα τα κόλπα!

Χαμογελάω, "οφείλω" να δείχνω εκεί -και ας ταξιδεύω αλλού. Οι τύψεις παίρνουν τα ηνία μέχρι να καταφέρω να διώξω τον θόρυβο. Οι τύψεις είναι κομμάτι κάθε επιστροφής, σκέψεις "θα έπρεπε" μπροστά σε γελαστά πρόσωπα ... Δεν κρατάνε πολύ. Σε λίγο οι προηγούμενες εικόνες θα γίνουν ξένες και οι αυτές, πάλι "δικές" μου. Θα τις ξαναμάθω γρήγορα, είναι άλλωστε πάντα μαζί μου. Θα παίξω με την σκιά ανέμελα. Θα θυμηθεί και εκείνη. Θα ακούσω τους ήχους, θα νοιώσω τους ανθρώπους. Καινούριες εικόνες, καινούριες αναμνησεις. Θα τις παγιδεύσω πάλι. Θέλω να μου λείπουν.

Επιστροφή -το ίδιο παιχνίδι σε άλλο "σπίτι", με άλλο θόρυβο, χωρίς κοντοστούπικη σκιά...

==========================
Ο καπετάνιος άφησε την θάλασσά "του" και βρήκε λιμάνι σε αυτά που αγαπά. Σε μια στιγμή. Δεν μετάνοιωσε, δεν άλλαξε πορεία. Δεν είδα τύψεις. Οι καπετάνιοι μου φαίνεται ότι έχουν δύναμη. Χαράζουν την ρότα τους, ξέρουν το λιμάνι, φτάνουν πάντα εκεί.

9 comments:

ekto said...

Παντοτε η ιδια ιστορια. Καθε επιστροφη ειναι χαρα και θλιψη μαζι. Για πραγματα που θα επρεπε να είχαμε κανει. Μηπως ελεγχουμε υπερεβολικα τον εαυτο μας για παραληψεις. Καλυτερα να αφηνουμε την καρδια μας ελευθερη να χαρει. Στο κατω κατω οτι μπορουμε κανουμε. Το ξερω το συναισθημα γιατι το αντιμετωπιζω κι εγω. Νομιζα πως συμβαινει μονο σ εμενα.
Ειναι παγιδα. Εγω αποφασισα να χαιρομαι χωρις σκιες πια.

Spam said...

Ναι, μάλλον αντίστροφα, ο εαυτός μας σίγουρα ελέγχει υπερβολικά την καρδιά για λογικές παραλήψεις. Και ας μην έχει λογική η καρδιά. Μπορείς όμως να την αφήνεις ελεύθερη όταν κάτι πληγώνει αυτούς που αγαπάς; Δύσκολο. Μην ξεχνάς ότι υπάρχουν και καλές σκιες.
Θα μου πεις βέβαια ότι οι καλές σκιές καταλαβαίνουν ... όχι πάντα!

ekto said...

Σκεφτομαι καμια φορα μηπως αυτοι που αγαπαμε, μας μεταδινουν τους φοβους απ' τις δικες τους σκιες.Εμεις τους κανουμε δικες μας σκιες απο αγαπη.
Τους μεταφραζουμε σαν δικη μας θεληση.
Μπορει οχι ολα. Αλλα ειμαι σιγουρος πως πολλες ενοχες ειναι στερεοτυπα αλλων, μεταφερμενα σε μας.
Υπαρχουν πολλων ειδων αγαπες και πολλοι τροποι να ζησεις.
Οποιος υποδειξει τον σωστο κερδιζει ηλεκτρικο επιτραπεζιο κουραμπιε.

Spam said...

An sou pw ton swsto tropo yposxesai ilektriko epitrapezio kourampie ?

ekto said...

siga mh ksereis to swsto tropo.
gia pes.
yposxomai!

Spam said...

Katarxin na dextw oti yparxoun apisteuta polla eidi agapis. Se ola nomizw i lysi einai na agapas me tin kardia sou kai na afinesai -entelws. Prosekse omws, na agapas me tin kardia sou ton/tin/to allo KAI ton eauto sou to idio. Dyskolo, nai. Adynato nomizw oxi!

Kaourampie please

ekto said...

me provlhmatise ayto !
an einai opws to katalabainw , dikio exeis.

pare! ...> [0]
(koyrampies se xartopetseta)

Spam said...

"ηλεκτρικο επιτραπεζιο κουραμπιε" υποσχέθηκες 6ο μου ....

Spam said...

:-(